Są takie dni, są takie chwile
Gdzie największy twardziel wyciera „gile” ?
Pod nosem cicho łka największa twardzielka
Bo właśnie w tym dniu dzieje się rzecz wielka
Dzieciaki, maluszki, skarby kochane
Są gotowe do swojej drogi w nieznane
Opuszczają bezpieczne cioć ciepłe ramiona
Bo już je z daleka przedszkole woła
Idźcie kochani w ten świat szeroki
Ale odwidźcie czasem te żłobkowe progi.
Bo ciocie tęsknią będą za każdym z was
Gdy już nadejdzie i na was czas…
Autor tekstu: Agata Szumilas
